yazasım geldi

merhabalar, ne zamandır yazı yazmıyorum ve artık yazı yazmanın vakti gelmiş sanırım.

bildiginiz üzere komutan olarak askerliğim devam ediyor. her nekadar kısa dönem olsam şu anda askerliğim bitmiş olacak olsada gene de asteğmen olarak askerlik yapmakda iyi sayılır. birde ankarada yani saat 17 den sonra çıkınca gezilecek yer de yapmanında bir ayrıcalığı var tabi. ayda 3-4 nöbet ve de komutanlardan laf yeme lüksümüz olmasa böle askerliğe diyecek laf yok 🙂

ankaradayım, ev tuttum evimde kalıyorum, birde üniversiteden olsun, kuzenlerim olsun birçok arkadaşımın olmasıda zorluk çekmemeye yarıyor işin açığı ve tabii gezmekten tozmaktan da tanıdıkların artmasıda cabası 🙂

günlerim ise biraz monoton geçiyor. hergün aynı şeyler yap yap artık imdatt yeterr modlarına giriyorsun. sabah 06.30 kalk, 07.15 de askeriyede ol üstüne değiş falan sonra 07.50 de iştima vakti. oradan da eğitim alanına git 124 tane askere eğitim ver. yat-kalk-sürün vs. ve hergün aynı insanlara anlat bişiler. artık hepsinin ismini ezberledim. birde onlara bu hareketleri ögretmek için benim yaptıgımı düşünürseniz cidden zor bir görev. sonra saat 12.00 a kadar devam eden bu çilenin ardından öğle arası veriyoruz saat 14.00 a kadar ki en sevdiğim yönüde bu saat 12 olduğu zaman gün bitiyor gibi oluyor çünkü 14.00 dan 16.30 a kadar askerler sadece spor aktivitesi yapıyor ve sen oturup sadece izliyorsun 🙂 sonra eğitim alanından bölüğe hemen hızlı hızlı üst değiş ve ver elini özgürlük 🙂 bir günüm böyle geçiyor işte yaklaşık 2,5-3 aydır. artık yeter diyorsun ama saat 17.00 olduğu zamanda senden mutlusu olmuyor.

eee birazda askerlerimden bahsediym 🙂 askerlerin en çok merak ettikleri sorular : komutanım nerelisiniz 🙂 artık bu soruyu duymaya tahammülüm kalmadı. birde en merak ettikleri konu şafak. komutanım şafağınız kaç ! dedikleri zaman genelde cevap vermiyorum çünkü saymıyorum, tek bildigim daha kapkaranlık olduğu 🙁 birde fazla olmamak şartıyla komutanım hangi takımlısınız, ne mezunusunuz vs. ama onlarla kaynaşınca cidden acayip bir dünyada olduğunu anlıyorsun. her telden insanlar ve hepsiyle aynı anda tanışıyorsun. bunu anlatıcak kelimeler yok. ayrı bir yaşam yeri.

evet askeriyede bir günüm böyle geçiyor işte. 17.00 dan sonra yaptıklarımıda daha sonra yazarım 🙂

herkese selamlar.